امام باقر (ع) فرمود: «رسول خدا روز جمعه آخر ماه‏ شعبان‏ خطبه‏اى خواند، سپاس خدا کرد و او را ستود، سپس فرمود: اى مردم ماهى بر شما سایه افکنده که در آن شبى است که از هزار ماه بهتر است و آن ماه رمضان است.

انجام دادن واجبات الهی در رمضان برابر با انجام 70 واجب در ماه‌های دیگر

خداوند روزه آن ماه را بر شما واجب کرده و بیدارى یک شب را با نمازهاى مستحبى برابر با بیدارى 70 شب به عبادت از ماه‏هاى دیگر قرار داده و براى کسى که در این ماه یک کار مستحبى از کارهاى نیک را انجام دهد پاداش انجام یکى از واجبات را قرار داده و هر کس واجبى از واجبات الهى را در این ماه انجام دهد مانند کسى است که هفتاد واجب در دیگر ماه‌ها انجام داده است.

ماه رمضان؛ ماهی که خداوند روزی مومن را می افزاید

ماه رمضان ماه صبر است و پاداش شکیبایى بهشت است. ماه رمضان ماه همدردى است و ماهى است‏ که خداوند روزى مؤمن را در آن ماه مى‏افزاید و هر کس یک مؤمن روزه دار را افطار بدهد در نزد خداوند پاداش آزاد کردن بنده‏اى و آمرزش گناهان گذشته‏اش را دارد.»

در این ماه کارهای بنده خود را سبک گردانید

عرض شد یا رسول الله همه ما توانایى نداریم که روزه‏دارى را افطار دهیم، فرمود: «خداى تبارک و تعالى کریم است همین پاداش را از شماها به کسى می‌دهد که به بیش از یک شربت شیر توانایى نداشته باشد و با همان یک روزه‏دارى را افطار بدهد و یا از یک شربت آب گوارا و یا چند دانه خرما بیش ندارد.

هر کس در این ماه کار بنده خود را سبک گرداند خداوند کار حساب او را سبک گرداند.

از خداوند بخواهید که به شما سلامتی دهد

این ماهى است که آغازش رحمت است و وسطش آمرزش و پایانش پذیرش درخواست و آزادى از دوزخ. شما در این ماه از چهار خصلت بى‏نیاز نیستید که با دو خصلت آن خداوند را خشنود سازید و به دو خصلت دیگر خودتان سخت نیازمندید، اما آن دو خصلت که خداى را بدان خوشنود خواهید ساخت گواهى بر یگانگى خدا و رسالت من است، اما آن دو که سخت بدان نیازمندید این است که نیازمندی‌ها و بهشت را در این ماه از خداوند درخواست کنید و از خداوند بخواهید که به شما سلامتى بدهد و در پناه خود از آتش و دوزخ نگاه دارد.»